Dag 23

Zaterdag 31 mei.

Vandaag weer de hele weg regen. Gelukkig klaarde het na aankomst op de camping een beetje op en werd het droog. We hebben de wegenkaart bekeken en ik ben een uurtje met de E-bike richting San Sebastian gereden. Ik ben omgekeerd met het zicht op de stad.bMet deze fiets lukt het wel, maar met een gewone fiets zijn de hellingen te stijl. Morgen dus met de bus, die voor de camping stopt, naar San Sebastian. Eén van de doelen is het beeldenmuseum Chillida Leku, maar dat is voor goed gesloten. Wel staan er nog beelden langs de kust, waar een bijzondere verbinding met de branding van de zee is gemaakt door de kunstenaar.

Morgen verder kijken.

Dag 22

Vrijdag 30 mei

Zoals we gisteren besloten, zijn we vandaag op onze schreden teruggekeerd en vanuit Cudillero richting San Sebastian (of Donestian, in het Baskisch) gereden. Op de heenweg vonden we de afstand veel te groot en hebben we nu de rit in twee delen gedaan. Maar eerst nog terug naar gisteren. Het heeft de ganse dag geregend. Een wandeling in de omgeving zat er niet in, terwijl we het dorp/stadje gaag wilden zien. We hebben via internet en de campingbeheerder een visrestaurant gevonen, waar we met de taxi heen zijn gegaan. Wat een feest dat maakte de dag goed. Ik nam een voorgerecht van gebakken inktvis en Herma een salade. Het was zoveel, dat we er met z'n vieren van gegeten hebben en toen moest het hoofdgerecht nog komen.

De paëlla was overladen met krab, grote garnalen, kreeftjes, mosselen en schelpen. Ik had drie grote moten tonijn op baskische wijze klaar gemaakt. En Herma deed het met vlees. De eigenaar had duidelijk plezier in onze smullerij. Bij de koffie hebben we een spaanse cognac genomen. Ook dit was een enorme hoeveelheid. Zeker drie eenheden, zoals je die bij ons krijgt. Herma en ik hadden enorme behoefte om naar de camping terug te lopen. Het was inmiddels prachtig weer. W en I wilden een taxi, maar die reed niet meer. De baas van het restaurant bracht ze tenslotte met zijn eigen auto terug.

Naam van het restaurant? El Pescadore. Om voor om te rijden.

Nu terug naar vandaag. Eindelijk was het een mooie zonnige dag. Dus naar Cudillera. Een van de meest authentiek gebleven vissersdorpen van Baskenland. De foto's komen later nog, want ik krijg ze niet van mijn fototoestel.

Om half één namen we afscheid van I en W en zijn we verder gereden. Eind van de middag waren we in Playa de Isla. Een vakantiedorp met een camping op een landtong. De camping was bijna geheel gevuld met vaste plaatsen van Spanjaarden, die in de weekeinden en vakanties komen. Apart volk en een tikje rumoerig. Toen het om 22.00uur weer ging regenen, werd het ineens heel rustig.

Dag 21

Donderdag 29 mei 

Vandaag regent het en regent het en regent het. We hebben de weerkaart van Europa bekeken en de conclusie is dat we teruggaan naar het warme weer in midden frankrijk. Onze strategie wordt nu: we reizen het goede weer tegemoet/achterna.

We gaan nu een poging doen om in het stadje te komen en een mooi visrestaurant te vinden. Wordt vervolgd.

Dag 20

Woensdag 28 mei

Veel gereden vandaag. Van de camping Arriën in Górliz naar Cudillero aan de noordkust van Spanje. Helaas is hier alleen een doorgaande vierbaansweg naar het westen, terwijl je soms op nog geen honderd meter van zee rijdt. De omgeving is prachtig. Direct achter de azuur blauwe zee rijzen de bergen hoog op, begroeid met dennen en eucalyptus. Het gebied staat ook bekend om het natte klimaat. Zeemist, regen en weinig zon. Dus de hele dag regen gehad. Op de camping klaarde het op en konden we nog wat in de zon zitten. Cudillero is een goed bewaard vissersstadje met oude gekleurde huizen en mooie visrestaurants. Daar gaan we morgen op af.

Ik ben vanavond nog even met de E-bike van Herma naar het stadje afgedaald. Drie km heel stijl naar beneden met zelfs haarspeldbochten. Ik vreesde hier niet meer naar boven re komen, maar met de ondersteuning van de Boschmotor in de hoogste stand was het werkelijk een fluitje van een cent.

Morgen het stadje in.

Dag 19

Dinsdag 27 mei

Van Górliz rijdt er een metro in 45 minuten naar het centrum van Bilbao. Vanaf de camping rijdt er een bus, die aansluit op het metrostation een paar km verderop.

Dat dus gedaan. Prachtig weer en een graadje op 19. Een goede dag voor de grote stad.

Als je de metro uitkomt en de toegangsstraat inloopt naar het Gugenheim museum, zie je de hond van  Jeff Kohns al staan. En dan ontvouwt het gebouw zich plotseling in het volle zonlicht. Het is een beetje een religieuze ervaring. 

Het gebouw is overdekt met titaniumplaten van zo'n drie mm dik. Van welke kant je ook kijkt, overal is het anders. Vooral de wandeling rond het gebouw is prachtig omdat je dan van alle kanten de architektuur kunt bewonderen.

Ondanks de enorme drukte voor het gebouw stonden er geen wachtrijen voor de kassa en kon je overal goed bewegen. 

Het hoge woord moet er maar uit. De tentoonstelling viel me tegen. Yoko Ono had de gehele derde verdieping in gebruik voor een tijdelijke expositie. Dat vond ik veel te veel eer. De tweede verdieping was dicht ivm de voorbereiding van een nieuwe expo. De stalen objecten van Serra daarentegen zijn zinsbegoogelend. Je wwet niet wat je meemaakt als je er tussendoor of er in loopt. Je evenwicht en je perspectief worden aardig in de war geschopt.

Deze objecten zijn permanent. Ook in de andere zalen van deze verdieping hing mooi werk van spaanse kunstenaars uit de vaste collectie. De centrale hal, hrt hoge atrium is prachtig om te zien. Alleen jammer dat de grote beelden, die op veel foto's ziet er niet meer zijn.

Tenslotte zijn we de oude binnenstad nog gaan bezoeken en hebben heerlijk Baskisch gegeten in één van de vele kleine restaurantjes in de binnenstad.

Dag 18

Maandag 26 mei.

Wakker geworden op een camping die heel wat rumoeriger is dan de vorigen. Górliz is een soort voorstadje van Bilbao, maar dan vanuit de kust gezien. Een soort Scheveningen van Den Haag. Vandaag is Karsten jarig. Gisteren uitgebreid geskypt en een felicitatiefilmpje gestuurd. (Niet geschikt voor openbare vertoning) 

Vandaag is het Gugenheim gesloten, dus dat wordt verplaatst naar dinsdag. Vandaag dus de omgeving verkennen. 

Deze bewoonde kernen, want er zijn er twee naast elkaar, zijn echte badplaatsen. Volgens de reisgidsen kan het er ontzettend druk zijn door de dagjesmensen. Nu is het er totaal verlaten. Overal zijn appartementen en flats waarvan de luiken dicht zijn. Het waait hard vandaag en de zon schijnt. Uitwaaien op het strand en op de wandelpier is dus een prima bezigheid. 

Grappig om te zien wat er aan werk wordt verzet om klaar te zijn voor het nieuwe seizoen, hoewel je ook de sporen van de crisis ziet, die in Spanje heftiger toesloeg dan in NL.

Misschien daarom dat mannen in werkpakken zand aan het verplaatsen zijn van de ene kant van het strand naar de andere kant, waar het water de hopen weer wegspoelt.

Dag 17

Zondag 25 mei

Ondanks de weinige uurtjes slaap konden we tegen tienen redelijk fris uit Monfort vertrekken. Deze dag zouden we wel de tolwegen nemen om niet te laat in górliz aan te komen. Dieze gemeente ligt zo'n 30 km boven Bilbao pal aan de Atlantische oceaan. Dit is de dichtsbijzijnde camping bij Bilbao en met de metro goed te bereiken. Morgen, maandag is het Gugenheim museuum gesloten, dus dinsdag naar BB.

Ina en Wolfgang hadden een plaats vrij gehouden en stonden ons op te wachten. De avond verder besteed aan homemade Tappas en wijntjes en bijkletsen.

Dag 16

24 mei

Eerst afscheid genomen van de campingeigenaren. Handen geschud en op weg. Boodschappen bij de intermaché, een ppar mooie flessen Marriac AOC gescoord. Wat van de achterstand in km's inhalen.

Op de route naar Pau ( jawel Tour de France) zijn we kort voor Auch naar de municipal camping gereden. Geen receptie. Werd naar de Marie verwezen, het gemeentehuis. 

Maar het gemeentehuis was alleen smorgens open. Met handen en voeten kwam ik er achter dat er de volgende morgen een ambtenaar zou komen om de huur op te halen. ( wat ook gebeurde)

Een prachtig idylisch plekje. Tot elf uur savonds ef een feest losbarstte met rockband, zo'n 100 meter van ons af. Om precies 3 uur in slaap gevallen. Goed, hoort er ook bij. 

Dag 15

Vandaag is dan eindelijk het postpakket aangekomen. Achteraf gezien voor franse begrippen niet zo heel lang. De campingeigenaren zijn fantastische gastvrouw en -heer. Leefden met ons mee, waren bereid om de franse post te benaderen en dachten mee over oplossingen.

Morgen kunnen we dus verder reizen. 

Vanmiddag de klusjes doen. Chemisch toilet legen. Vies karwij. Meestal kan ik onder de douche als ik klaar ben. Water tanken en de fietsen erop.

Het internet doet het nog steeds niet goed. Gevolg van de storm volgens de eigenaar. Wat ontdekten we? In ons toiletje van de camper was er een redelijk signaal. Alsof de toiletpot het signaal versterkte. 

Morgen verder.

Dag 11, 12, 13 en 14.

19 - 22 mei

Het internet was op deze dagen heel slecht en dus lukte het niet om dagelijks een bericht te maken. Inmiddels heeft de laptop ook kuren en dus moet ik de berichten via de ipad maken en versturen. Dus wat meer samenvatten. De afgelopen dagen hebben we storm en hagel en regen gehad, afgewisseld met heerlijk weer. We zijn een dagje met de camper de wijde omgeving gaan verkennen en hebben gewandeld. Hoofdzaak was natuurlijk het wachten op de fietscomputer.

Deze omgeving is naar tientallen jaren (we waren hier tien jaar geleden ook al eens) nog steeds niet ontdekt als mooi toeristisch gebied. Via de gps hebben we wandelingen over woeste bergpaden gevonden en hebben daar van genoten. Zoals gezegd tussendoor nog een storm, waarvan de gevolgen op e camping en daarbuiten zichtbaar waren.

Dag 10

Zondag 18 mei.

Eerst nog even de Pui de Dôme van een afstandje bekeken en gefotografeerd. De Pui is onderdeel van een belangrijke Tour de France etappe. En daarna vanaf Royat dwars door decAuvergne en het Centraal Massief naar de omgrving van de Vallée de Lot gereden. We hebben de snelwegen gemeden en uitsluitend de regionale en departementale wegen grnomen met prachtige uitzichten, bossen en doorkijkjes. Het navigatie apparaat loodste ons de laatste 50 km over zeer smalle weggetjes die dan weer stijl omhoog gingen en dan weer via haarspeldbochten naar beneden langs de loop van beken en riviertjes. Bij het plaatsje Sénergues was een mooie camping waar we vrijwel alleen stonden. Hier zijn we wat langer gebleven om te wandelen en te fietsen. Bovendien zijn we de fietscomputer van herma's E-bike vergeten en diecwordt naar deze camping na gestuurd. Dit gedeelte van Frankrijk is bezaaid met middeleeuwse kastelen en dorpen en steden met oude huizen en kerken. Bovendien is de kaas en de wijn hier niet te versmaden. Morgen de omgeving verkennen.

Dag 9

En inderdaad, vandaag naar het centrum van Clermont-Ferrand. Onze camping ligt in het omliggende dorpje Royat, dat op een berg ligt op zo'n 800 mtr. ClF ligt is te ver om te voet te bereiken, dus namen we de bus. ClR is een mooie studentenstad met veel cultuur, horeca en een prachtig oud centrum met drie mooie historische wandelingen. Eén ervan hebben we gelopen en natuurlijk ook op een terasje van zo'n typische Franse brasserie gegeten en wat gedronken. Er was een groor feest aan de gang, waarvan ik de herkomst niet heb kunnen achterhalen, maar met drumbands, optredens en vuurwerk in de late uurtjes, toen we al in bed lagen.

Hieronder de foto's van de laatste dagen.

Het huis van /herma's boeken vriendin in Ternant

een plein in Clermont-Ferrand

Een beschilderde muur, Niets is wat het lijkt,

De kripte van de kathedraal van Clermon.

de buitenkant

Dag 8

Dit was een dag zoals een camperdag er uit behoort te zien. Niet te lang rijden. Onderweg vers brood kopen en daarna een baquette met franse kaas eten naast de camper in de warme aangename zon. Rond half vier vonden we een camping ten zuiden van Clermont-Ferrant. Vanuit dit gebied heb je zicht op de Pui-de-Dome. De hoge berg, die bekend is van de tour de france.

Het navigatieapparaat loodste ons helaas dwars door de drukke stad, zodat we geruime tijd stapvoets van stoplicht naar rotonde naar stoplicht reden. Nooit geweten dat er zoveel rotondes zijn in Frankrijk.

Morgen waarschijnlijk met de bus naar de stad.

Ik heb zojuist gezien dat mijn mobiele telefoonaanbieder een pakketje mobirl internet in het buitenland aanbiedt voor weinig geld. Dat ga ik dan maar eens proberen.

Dag 7

Momenteel hebben we geen internetverbinding. En dat zal de komende dagen ook zo blijven. Daarom schrijf ik mijn bericht maar off-line en zet er geen foto's op. Dat komt later wel weer.

Donderdagmorgen zijn we uit Beaune vertrokken naar de boekenvriendin van Herma, die met haar man een huis verbouwd, opknapt en bewoond in Ternant, een piepklein gehucht in de buurt van Autun. Zij hebben al eerder twee huizen in Zweden opgeknapt en weer verkocht. Dit zal hun definitieve vakantiehuis worden. Het was de eerste dag dat het een beetje zonnig was. Onderweg nog het stadje Autun bezichtigd en taart gekocht voor bij de koffie. En wat doe je dan bij zo'n bezoek. Bijkletsen, wijnje drinken, huis bekijken en sanen eten. Was leuk om te doen.

Dag 6

Woensdag Fietsdag. Vandaag een tochtje gemaakt door de beroemde wijngaarden van de Cote d'Or.
De aarde in deze omgeving is goudgeel van kleur, vandaar de naam. er groeit ook goud. Zoals ik gisteren al vertelde: sommige van de duurste wijnen ter wereld. Er werd hard gewerkt. takken opbinden, schoffelen en snoeien. Wij fietsten. Van Beaune via de dorpen en stadjes Pommard , Mersault, Pouligny naar Santenay. Onderweg kom je honderden chateaus tegen. Sommige dorpjes bestaan uitsluitend uit aaneengeschakelde wijnhuizen met uitnodigingen om te komen proeven.

We hebben de rit niet helemaal kunnen volbrengen vanwege de tijd en de regen, maar in totaal 33 km is het wel geworden, heuvel op heuvel af.

Morgen reizen we verder, maar nu met de camper. Nu rest nog de fotoreportage van vandaag.

heilige grond

picknick bij mersault

pommard

Dag 5

Beaune is de hoofdstad van de wijncultuur van de Bourgogne. De druiven groeien op de hellingen van de côte de Beaune en côte de Nuit. In de oude binnenstad zie je op elke hoek van de straat en op de vele pleintjes winkels van de beroemde wijnhuizen van de streek. Als je in wijn geïnteresseerd bent en je hebt thuis een wijnencyclopedie, dan kom je ze hier allemaal tegen: Chabis, Latour, enz.  De Franse wijnen zijn minder in trek dan vroeger. Te duur en veel Franse wijnmakers zijn onvoldoende met hun tijd meegegaan. Maar de duurdere wijnen uit de Bourgogne zijn nog altijd onovertroffen en erg in trek bij de Russen en de Chinezen.
De wijnhuizen hebben allemaal een topwijn van een stuk van de beste grond. De druivenstokken zijn vaak ouder dan 100 jaar. Veel van de druiventrossen worden weggeknipt, zodat de wijn meer geconcentreerd wordt. Daardoor is de opbrengst per hectare ook heel veel minder. Van sommige grand crus worden maar een paar honderd flessen gemaakt.

 

De Grand Crus zijn de topwijnen. Beaune ziet er een beetje vervallen uit, maar de winkels van de grote wijnhuizen stralen luxe uit. Je kunt naar binnen om te proeven, maar dan moet je ook een paar dozen kopen. De prijzen liegen er niet om. In deze winkels koop je geen slurpwijntje van 4 euro. De prijzen die ik zag variërden van €20 tot €120. Ik zou er best één willen kopen, maar we hebben geen mooie wijnglazen bij ons. Eén flinke deuk in de weg en onze glazen liggen aan gruzelementen. Aan het eind van de dag zijn we nog naar de Aldi gegaan voor de reguliere boodschappen en daar heb ik een côte de beaune voor €5 gekocht. Ach ja je moet wat. 

Maar.... morgen gaan we op de fiets langs de wijngaarden van al deze beroemde chateau's. Er is een tocht van 22 km uitgezet van Beaune naar Santenay en dan kom je door alle beroemde plaatsen als Pommard, Volnay en Meursault. Er valt vast wel wat te proeven onderweg en dan is het de vraag of we de eindstreep halen.

Vandaag hebben we in ieder geval het beroemde Hospice van Beaune  bekeken. Een prachtig museum over armenzorg van de 15e eeuw tot ver in de twintigste eeuw. (1975) Er hangt een "veelluik" (polyptyque) van de vlaamse schilder Rogier van de Weyden uit 1500 dat de Franse revolutie heeft overleefd. Het laatste oordeel is zo overdonderend mooi dat je er stil van wordt. 

Tenslotte voor vandaag nog wat foto's van onze wandeling in Beaune.