Van Górliz rijdt er een metro in 45 minuten naar het centrum van Bilbao. Vanaf de camping rijdt er een bus, die aansluit op het metrostation een paar km verderop.
Dat dus gedaan. Prachtig weer en een graadje op 19. Een goede dag voor de grote stad.
Als je de metro uitkomt en de toegangsstraat inloopt naar het Gugenheim museum, zie je de hond van Jeff Kohns al staan. En dan ontvouwt het gebouw zich plotseling in het volle zonlicht. Het is een beetje een religieuze ervaring.
Het gebouw is overdekt met titaniumplaten van zo'n drie mm dik. Van welke kant je ook kijkt, overal is het anders. Vooral de wandeling rond het gebouw is prachtig omdat je dan van alle kanten de architektuur kunt bewonderen.
Ondanks de enorme drukte voor het gebouw stonden er geen wachtrijen voor de kassa en kon je overal goed bewegen.
Het hoge woord moet er maar uit. De tentoonstelling viel me tegen. Yoko Ono had de gehele derde verdieping in gebruik voor een tijdelijke expositie. Dat vond ik veel te veel eer. De tweede verdieping was dicht ivm de voorbereiding van een nieuwe expo. De stalen objecten van Serra daarentegen zijn zinsbegoogelend. Je wwet niet wat je meemaakt als je er tussendoor of er in loopt. Je evenwicht en je perspectief worden aardig in de war geschopt.
Deze objecten zijn permanent. Ook in de andere zalen van deze verdieping hing mooi werk van spaanse kunstenaars uit de vaste collectie. De centrale hal, hrt hoge atrium is prachtig om te zien. Alleen jammer dat de grote beelden, die op veel foto's ziet er niet meer zijn.
Tenslotte zijn we de oude binnenstad nog gaan bezoeken en hebben heerlijk Baskisch gegeten in één van de vele kleine restaurantjes in de binnenstad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten