Het wordt saai, maar het heeft de hele nacht geregend. Tegen de ochtend werd het droog, maar we zaten in een dichte mist van wolken. Gelukkig bleef het droog en zijn we voor in de middag van camping Iguelda met de bus naar Donestia San Sebastian gereden.
Het is een prachtige stad aan een natuurlijke baai. De ingang van de baai wordt door twee bergen gevormd met in het midden een eilandje.
De oude stad bestaat uit smalle straatjes met om de tien meter een tapasbar. Het is zondag en zeer druk met mensen die de vrije dag willen vieren.
Overal waar groepjes mensen voor een etalage stonden was een tapasbar. De etablisementen puilden uit en veel mensen stonden met een glas wijn en wat hapjes buiten. De tapas staat op een lange bar uitgestald. Je vraagt een bord en uitkiezen maar. Intussen houdt de barman in de gaten wat je neemt en schrijft dat op. Kleine broodjes met gedroogde ham van het Ibericovarken zijn populair en allerhande vissoorten op stokbrood. Als je wil kan je zoveel pakken als je op kunt. Drie of vier stuks is veelal genoeg.
Het is heel sfeervol om op die manier je honger te stillen. We hebben dat dan ook s-middags en s- avonds gedaan.
Natuurlijk moest er ook een wandeling over de promenade en over het strand worden gemaakt. Aan het westelijke eind van het strand is door de beeldhouwer Eduardo Chillada een plein gemaakt met een bijna magische sfeer. Het zijn drie sculpuren van cortenstaal. Rond deze in de rotsen verankerde beelden is een plateau gebouwd van rood graniet. In het graniet zijn uitsparingen grmaakt, die via buizen boven de branding in de rotsen uitkomen. Daardoor hoor je het geluid van de branding uit deze gaten komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten